Życie podziemne. Historie "gruzowców" z warszawskiego getta
Co czuli i za czym tęsknili Żydzi przebywający w bunkrach i kryjówkach? Jak mogło wyglądać ich życie codzienne, gdy brakowało powietrza, a nad głowami słychać było strzały i ciężkie kroki niemieckich żołnierzy? Przejmujące historie czwórki tzw. gruzowców przedstawia profesor Barbara Engelking, autorka koncepcji wystawy "Wokół nas morze ognia".
- 19 kwietnia (środa), godz. 10.30
- Transmisja na kanale YouTube Muzeum POLIN
Wraz z prof. Engelking odwiedzamy miejsca na warszawskim Muranowie, które 80 lat temu służyły za kryjówki m.in. dla Heny Kuczer (Krystyny Budnickiej), Stelli Fidelseid, Heleny Szylkret oraz Dawida Białogroda.
"Jest ciemno. Strach, szalony strach czai się wszędzie. To pewnie już ostatnia godzina"
– tak swoje doświadczenia życia w podziemnej kryjówce w czasie powstania w getcie warszawskim opisała wówczas 24-letnia Stella Fidelseid. Była jedną z około 50 tysięcy "cywilnych" Żydów, którzy od momentu rozpoczęcia walk, 19 kwietnia 1943 roku, przebywali w bunkrach i kryjówkach przygotowanych wcześniej w niemal każdym domu na terenie getta. Część z ukrywających się ludzi pozostała nieuchwytna dla poszukujących ich Niemców nawet wiele tygodni po zakończeniu walk.
Wydarzenie towarzyszy akcji społeczno-edukacyjnej Żonkile organizowanej w ramach 80. rocznicy wybuchu powstania w getcie warszawskim.
Barbara Engelking – profesor nauk społecznych, od ponad 30 lat zajmuje się problematyką Holokaustu. Jest autorką lub współautorką kilkunastu książek o Holokauście, m.in. "Getto warszawskie. Przewodnik po nieistniejącym mieście" (wspólnie z Jackiem Leociakiem, Warszawa 2001) i "Dalej jest noc. Losy Żydów w wybranych powiatach okupowanej Polski" (redakcja wspólnie z Janem Grabowskim, Warszawa 2018) oraz kilkudziesięciu artykułów w czasopismach polskich i zagranicznych. Kieruje Centrum Badań nad Zagładą Żydów w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.
