"Stoły" – instalacja Anny Królikiewicz na wystawie "Od kuchni. Żydowska kultura kulinarna"
Anna Królikiewicz jest artystką, dla której jedzenie, kultura kulinarna i jej wielowymiarowość stanowią nie tylko temat, ale zarazem materię, a nawet technikę twórczości. Stworzyła instalację "Stoły" na wystawę "Od kuchni. Żydowska kultura kulinarna" jako artystyczny kontrapunkt dla przedstawionej tam narracji historycznej.
Cztery stoły w metaforyczny, poetycki sposób oddają główne idee prezentowane w kolejnych częściach wystawy: Tradycji, Diasporze, Nowoczesności i Wspomnieniach.
Stół I (Tradycja)
Odnosi się do wszechobecności tradycji, jej ciągłości i trwania. Surrealistyczna, nadnaturalnie długa i poskręcana chała oplatająca cały stół, wskazuje też na duchowy, symboliczny wymiar jedzenia. Elementy z gliny kamionkowej wykonał Michał Majchrowicz, haft wykonała Małgorzata Markiewicz.
Stół II (Diaspora)
Posiada cylindryczną formę, w której wirują i mieszają się kolorowe nasiona – fasolki, soczewica, zboże, groch i przyprawy. Symbolizuje on z jednej strony lokalność żydowskiej kuchni w diasporze – jej zakorzenienie w płodach ziemi i klimacie, z drugiej zaś – znamionujący ją ciągły ruch, otwartość i wymianę. Projekt powstał we współpracy z Joanną Tofiło.
Stół III (Nowoczesność)
Przywodzi na myśl usianą wieżowcami panoramę metropolii lub zastawiony fantazyjnymi drinkami kawiarniany stolik: na metalicznym blacie ustawionych jest kilkanaście lamp z przelewającymi się kolorowymi płynami. Dokonujące się w nich metamorfozy symbolicznie nawiązują do przemian i nowych interpretacji żydowskiej kultury kulinarnej w okresie nowoczesnym. Projekt powstał we współpracy z Joanną Tofiło, rzeźba bryły: Tomasz Krupiński.
Stół IV (Wspomnienia)
Dedykowany wspomnieniom i pamięci, ma wiele nóg, a każda jest inna – jest to właściwie wiele stołów i indywidualnych losów. Tę mnogość historii symbolizuje też ułożony na stole stos obrusów – każdy wyprasowany, złożony w kostkę i wyblakły obrus to historia, której w całości już nigdy nie poznamy. Na starych obrusach, z odległymi historiami już niedostępnymi naszej pamięci, poukładane są coraz młodsze, aż po zupełnie nieużywane, jeszcze "niezapisane". Projekt powstał we współpracy z Anną Wilczyńską.
