Odzyskiwanie pamięci o zagładzie osób niepełnosprawnych: historia i kultura

Wprowadzenie do spektaklu Tisza be-Aw, które odbędzie się w naszym muzeum w październiku. Spotkanie, które odbędzie się w Sali Pomnikowej, poprowadzi dr Katarzyna Ojrzyńska. Wydarzenie tłumaczone na PJM.
- 19 października (piątek), godz. 18.45, BRAK MIEJSC
Tematem przewodnim wprowadzenie są współczesne sposoby upamiętniania niepełnosprawnych ofiar nazistowskiej eksterminacji, które w ramach prowadzonej polityki uznano za "życie niegodne życia" ("Lebensunwertes Leben"). Zagadnienie to zostanie omówione w różnych kontekstach kulturowych, ze szczególnym naciskiem na kontekst niemiecki, austriacki, polski i anglojęzyczny.
Przedstawione zostaną najważniejsze tendencje widoczne w wypracowywanej obecnie polityce pamięci o tych tragicznych i w dużej mierze zapomnianych wydarzeniach z okresu drugiej wojny światowej. Na szczególną uwagę zasługuje strategia upamiętniania blisko związana z aktywizmem osób niepełnosprawnych i najbardziej widoczna w krajach, w których tego rodzaju formy działalności – w dużej mierze oddolne, rozwijają się szczególnie prężnie, czyli przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii. Polega ona na odzyskiwaniu własnej historii przez członków społeczności osób niepełnosprawnych.
Nawiązując do teorii postkolonialnej, a w szczególności do słynnej frazy Salmana Rushdiego, owe próby reinterpretacji istniejących narracji historycznych z perspektywy tej grupy osób, których głos w życiu społecznym, politycznym i kulturalnym wielu krajów jest w dalszym ciągu często pomijany lub spychany na margines, można zatem nazwać "odpisywaniem [sprawnemu] centrum". Tak zarysowany obszar rozważań będzie istotnym punktem wyjścia do refleksji o dotychczasowych sposobach przedstawiania zagłady osób niepełnosprawnych w kulturze polskiej.
Katarzyna Ojrzyńska – asystent w Zakładzie Dramatu i Dawnej Literatury Angielskiej UŁ. Zajmuje się współczesnym dramatem anglojęzycznym, a w szczególności twórczością autorów irlandzkich. Jej rozprawa doktorska poświęcona była przedstawieniom tańca we współczesnym dramacie irlandzkim. Zainteresowania badawcze Katarzyny Ojrzyńskiej oscylują wokół kultury i literatury Irlandii, studiów nad niepełnosprawnością, a przede wszystkim wokół dramatu i teatru współczesnego, a w szczególności przedstawień i sposobów wykorzystania w nich ciała. Prowadzi zajęcia między innymi z dramatu, literatury i kultury, pisania akademickiego, pisania kreatywnego oraz przekładu literackiego.
Wydarzenie w ramach projektu “Niepełnosprawność i społeczeństwo” realizowanego przez Biennale Warszawa we współpracy z Teatrem 21, ze środków Miasta Stołecznego Warszawy.
Partnerem wydarzenia jest Muzeum POLIN