Seminarium

Relacja: Uwierzyć w muzeum

Czy w społeczeństwie muszą istnieć uprzywilejowani? Czy muszą istnieć upośledzeni? Czemu istnienie jednych jak i drugich ma służyć? Gościem specjalnym spotkania był prof. Aleksander Smolar. Zapraszamy do odsłuchania zapisu audio.

Kilkanaście wersetów z Księgi Wyjścia 22 i 23 rozdziału, mają jeden wspólny temat: dotyczą sytuacji ludzi w jakiś sposób społecznie upośledzonych.

To przybysze, goście w obcej ziemi a dziś powiedzielibyśmy migranci. Pismo mówi nam wyraźnie jak postępować z cudzoziemcem, obcym, przybyszem ale dotyczy to również chorych i starych. Słabszych par excellence. Odpowiedzialność za innych jest jednym z głównych motywów judaizmu a w omawianym przez nas fragmencie szczególnie mocno się wyraża.

Uzasadnienie najliczniej, bo aż 36 razy przywoływanego w Talmudzie, nakazu dobrego traktowania obcych jest przypomnieniem, że „wy też byliście obcymi przybyszami, niewolnikami w Egipcie”. Główny nacisk w tłumaczeniu dlaczego mamy dobrze traktować obcych jest położony nie na intelektualne dywagacje ale na empatię.

Ta empatia jest, czy też powinna być motorem do poszanowania obcego, ale też w Piśmie wystarcza jako uzasadnienie poszanowania obcego przybysza, zrozumienia kruchości jego statusu.

W naszej dyskusji odwróciliśmy problem a właściwie dodaliśmy do pierwszego, drugi: pytając o upośledzonych, spojrzeliśmy na uprzywilejowanych.

Pytanie, czy możliwe jest społeczeństwo bez uprzywilejowanych jest nieporównywalnie trudniejsze. Ta trudność w znalezieniu odpowiedzi wynika z tego, że jest to problem aksjologiczny dla każdego społeczeństwa. Dotyczy wartości, jakie każde społeczeństwo wyznaje. A okazuje się, że pewne przywileje w każdym społeczeństwie na przestrzeni wieków są postrzegane jako naturalne elementy życia społecznego.

Chrześcijańska optyka  wymusza na nas jednak jeszcze inne spojrzenie na kwestię upośledzenia i uprzywilejowania społecznego: ten tekst czytamy jako potwierdzenie zupełnie innej postawy, mianowicie nie jest wstydem i hańbą potrzebować opieki i przyjmować ją. A przywilej powinniśmy rozumieć wyłącznie jako możliwość podarowania słabszemu choćby odrobiny naszej siły.

ZAPIS AUDIO