Międzynarodowy Dzień Walki z Dyskryminacją Rasową
"Nikt nie rodzi się, nienawidząc drugiego człowieka z powodu koloru jego skóry, pochodzenia lub wyznania. Ludzie muszą nauczyć się nienawidzić, a skoro są w stanie to zrobić, to są również w stanie nauczyć się kochać, ponieważ miłość jest bliższa ludzkiemu sercu niż jej przeciwność". Nelson Mandela.
21 marca został ustanowiony w 1966 roku przez Zgromadzenie Ogólne ONZ, jako Międzynarodowy Dzień Walki z Dyskryminacją Rasową, dla upamiętnienia masakry w Sharperville w Południowej Afryce. Tego dnia w 1960 roku policja otworzyła ogień do czarnoskórej ludności protestującej przeciwko apartheidowi. Zginęło sześćdziesiąt dziewięć osób, a sto osiemdziesiąt zostało rannych. Celem obchodów tej tragicznej rocznicy jest zwrócenie uwagi społeczności międzynarodowej na wszelkie formy rasizmu, dyskryminacji i ksenofobii.
Muzeum POLIN stawia sobie za cel pogłębianie dialogu, budowę wzajemnego zrozumienia i szacunku, przeciwdziałanie przejawom wykluczenia. W programie muzeum poruszamy tematykę stereotypów i dyskryminacji, nasze działania edukacyjne obejmują m.in. warsztaty antydyskryminacyjne, spotkania, rozmowy i wydarzenia artystyczne.
W ramach obchodów Międzynarodowego Dnia Walki z Dyskryminacją Rasową pracowniczki i pracownicy Muzeum POLIN włączyli się w akcję mającą na celu przeciwdziałanie antysemityzmowi i rasizmowi w najbliższej okolicy – na Muranowie. Dariusz Paczkowski – artysta wyróżniony w konkursie Nagrody POLIN – zaprosił nas do współtworzenia muralu, który ma zasłaniać nienawistne symbole umieszczane na budynkach mieszczących się w okolicach Bunkra Anielewicza. Mural powstał z inicjatywy Samorządu Mieszkańców budynku Niska 3a przy współpracy z Moniką Krajewską – artystką, której wzory wycinanek widzimy na muralu, oraz Człowiekiem Artystą, youtuberem. Efekty naszej pracy zaprezentujemy właśnie 21 marca.
Międzynarodowy Dzień Walki z Dyskryminacją Rasową powinien również przypominać, że kolor skóry osób uciekających przed wojną nie powinien mieć wpływu na to, w jaki sposób się do nich odnosimy. Mamy w pamięci kryzys humanitarny na granicy polsko-białoruskiej. Pomoc migrantkom i migrantom niosą tam organizacje społeczne, wolontariusze i wolontariuszki oraz osoby z lokalnych społeczności z terenów przygranicznych, co wobec skali kryzysu nie jest wystarczające. Wspieramy głos organizacji pozarządowych, w tym Fundacji Ocalenie oraz organizacji tworzących Grupę Granica, domagających się by polskie państwo odpowiedzialnie zajęło się kwestią kryzysu humanitarnego i zaprzestało nielegalnych push-backów.
Przeczytaj więcej o różnych przejawach dyskryminacji na portalu wmuzeach.pl:
- Właściwie kim ja jestem? Plansza komiksowa Moniki Powalisz i Olgi Wróbel →
- Szyld owocarni prowadzonej przez Jakoba Siedleckiego →
